MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde yufka ustası olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin ve genel tatil alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının devamsızlık yaptığını, ardından iş aktinin sona erdiğini, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının işçilik alacaklarından vazgeçmesinin hayatın olağan akışına uygun olmadığı, işverence tutulan devamsızlık tutanaklarınnı tarihi de olmadığı dikkate alındığında davacının iş akdinin geçerli bir neden olmadan fesh edildiği sonucuna varıldığı, davacının lehine kıdem ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai alacağına hak kazandığı genel tatil ücret talebinin ise reddi gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, davalı işyerinde fazla çalışma yaptığını ileri sürüp alcak talep etmiş, davalı ise davacı iddialarının doğru olmadığını savunmuştur.
Alınan bilirkişi raporunda davacı iddiası ve davalı tanık beyanlarına göre 2 seçenekli fazla çalışma ücreti hesabı yapılmış olup mahkemece davacı iddasına göre yapılan hesaplamaya itibar edilmiştir.
Fazla çalışma alacağının varlığını ispatlama yükü davacı da olup, davacı delil olarak tanık beyanlarına dayanmıştır.
Kural olarak tanıklar kendi çalıştıkları sürelerde işyerindeki çalışma düzenini bileceğinden, tanıkların işyerinde çalışıp, çalışmadıkları ve çalışma süreleri dikkate alınmalıdır. Davacı tanıklarından biri davacı ile birlikte 2 ay birlikte çalıştığını ancak yılları hatırlamadığını beyan ederken, diğer tanık işyerinda çalışmadığını beyan etmiştir.
Bu halde davacı tanıklarının beyanlarının fazla çalışma iddiasını ispatta yeterli oldukları söylenemeyeceğinden, fazla çalışma iddiası davalı tanığının beyanına göre değerlendirilmelidir. Mahkemece bu husus gözden kaçırılarak yazılı şekilde alacağa hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.