Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/526 Esas 2022/6145 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 ve 62. maddeleri uyarınca 4 kez 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Marmaris 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/05/2010 tarihli ve 2009/290 esas, 2010/209 sayılı kararının, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 09/12/2013 tarihli ve 2012/24436 esas, 2013/38542 karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine, yeniden yapılan yargılama neticesinde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1, 168/1 ve 62. maddeleri uyarınca 4 kez 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Marmaris 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/06/2018 tarihli ve 2014/51 esas, 2018/371 sayılı kararının Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 18/12/2018 tarihli ve 2018/8358 esas, 2018/18544 karar sayılı ilamı ile bozulması üzerine, yeniden yapılan yargılama sonucunda anılan sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e, 168/1 ve 62. maddeleri uyarınca 4 kez 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Marmaris 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/02/2020 tarihli ve 2019/16 esas, 2020/40 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 09/11/2021 gün ve 19776-2020 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/12/2021 gün ve 2022/526 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Kanun'un 142/1-e maddesinde düzenlenen ve 3 yıldan 7 yıla kadar hapis cezasını gerektiren hırsızlık suçu hakkında öngörülen zamanaşımı süresinin 5237 sayılı Kanun'un 66. maddesi gereğince 15 yıl olduğu ancak sanığın suça konu eylem tarihinin 26/08/2007 olması karşısında, 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesindeki değişiklik öncesi yürürlükte bulunan haline göre suç tarihi itibarıyla ilgili suçun 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezasını gerektirdiği ve zamanaşımı süresinin lehe hüküm içermesi sebebiyle 5237 sayılı Kanun’un 66/1-e maddesi kapsamında 8 yıl olağan dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, anılan Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddeleri uyarınca da olağanüstü dava zamanaşımı süresinin 12 yıl olacağı, suç tarihinin 26/08/2007 olduğu ve kararın verildiği 13/02/2020 tarihine kadar 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin dolduğu gözetilmeden, sanık hakkında zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ... hakkında hırsızlık suçlarından verilen 05/06/2018 tarihli ve 2014/51 E.- 2018/371 K. sayılı mahkûmiyet hükmü ile ilgili olarak verilen kararın sanık tarafından temyiz edilmesi sonucu Yüksek Yargıtay 13. Ceza Dairesince, 18/12/2018 tarihli ve 2018/8358 E. - 2018/18544 K. sayılı ilamı ile suçların bozulmasına karar verildiği ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 03.11.2020 tarihli ve 245 sayılı kararıyla 13. Ceza Dairesinin kapatılarak dosyalarının Yüksek 6. Ceza Dairesine devredilmesi nedeniyle Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın Yüksek Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.