Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/506 Esas 2022/6135 Karar Sayılı İlamı

İş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan suça sürüklenen çocuk ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/2-4, 119/1-c ve 31/2. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl denetim süresi belirlenmesine dair İZMİR 2. Çocuk Mahkemesinin 13/03/2018 tarihli ve 2017/503 esas, 2018/83 sayılı kararının 21/05/2018 tarihinde kesinleşmesini müteakip, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde 01/11/2018 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkûm olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hakkındaki hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Kanun'un 116/2-4, 119/1-c ve 31/2. maddeleri gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İzmir 2. Çocuk Mahkemesinin 24/12/2020 tarihli ve 2020/255 esas, 2020/275 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 09/11/2021 gün ve 94660652-105-35-14096-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/12/2021 gün ve 2021/139412 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan ve suç tarihinde 18 yaşından küçük olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan 1 yıl hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesinde yer alan, “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki hüküm gereğince, anılan maddenin 1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan suça sürüklenen çocuk ... hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesinde yer alan, “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki hüküm uyarınca anılan maddenin 1. fıkrası bentlerindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (İZMİR) 2. Çocuk Mahkemesinden verilip kesinleşen 24.12.2020 tarihli ve 2020/255 E., 2020/275 K. sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; suça sürüklenen çocuk ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nın 116/2-4, 119/1-c ve 31/2. maddeleri uyarınca verilen 1 yıl hapis cezasının aynı Kanun’un 50/3 ve 52/2. maddeleri uyarınca günlüğü 20 TL’den 7300 TL adli para cezasına hükmedilmesine, 52/4. maddesi uyarınca adli para cezasının 24 eşit taksitle ödenmesine, infazın bu ceza miktarı üzerinden yapılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 30/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.