Kötü muamele - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2020/1135 Esas 2020/8679 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1135
Karar No: 2020/8679
Karar Tarihi: 06.07.2020

Kötü muamele - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2020/1135 Esas 2020/8679 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, kötü muamele suçuyla ilgili olarak verilen hükmü temyiz eden Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın itirazını değerlendirerek, suç tarihine, kararın niteliğine ve başvuru süresine göre davaya katılmasına ve vekilinin katılan vekili olarak kabulüne karar verdi. Temyiz isteği reddedilmediğinden işin esasına geçildi. Mahkeme, sanıkların suçlamalarını kabul ederek kötü muamele suçundan mahkumiyet kararı vermiş olsa da, yeterli gerekçe bulunmaması nedeniyle kararın bozulmasına karar verildi. Mahkeme, sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu ile suçlanması gerektiğini belirtti. Kararda, TCK'nın 232. maddesi, yaralama, tehdit ve sövme gibi Kanunun başka maddelerinde açıkça suç olarak düzenlenmiş eylemler dışında kalan ve failin aynı konutta birlikte yaşadığı kişilere karşı gerçekleştirdiği, çıplak gezdirme, aç bırakma, sürekli alay etme, korkutma vb. eylemleri kötü muamele suçu olarak düzenleyip yaptırıma bağladığını açıkladı. TCK'nın 109. maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun bu durumda geçerli olduğu belirtildi.

18. Ceza Dairesi 2020/1135 E. , 2020/8679 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kötü muamele
HÜKÜMLER : Beraat

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve suçtan zarar gören Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı"nın temyiz talebi, katılma isteği niteliğinde kabul edilerek, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı"nın davaya katılmasına, vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK’nın 232. maddesi, yaralama, tehdit ve sövme gibi Kanunun başka maddelerinde açıkça suç olarak düzenlenmiş eylemler dışında kalan ve failin aynı konutta birlikte yaşadığı kişilere karşı gerçekleştirdiği, çıplak gezdirme, aç bırakma, sürekli alay etme, korkutma vb. eylemleri kötü muamele suçu olarak düzenleyip yaptırıma bağlamaktadır.
Somut olayda, katılan ...’ın amcası olan sanık ...’ın, katılanın babası olan diğer sanık ...’dan aldığı talimat doğrultusunda, katılanı annesiyle görüştürmemek için zincirle bağlayıp kalorifer peteğine kitlediği ve dışarı çıkmasına engel olduğu iddia olunan eylemlerinin sübutu halinde, TCK’nın 109. maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturup oluşturmadığının değerlendirilmesi gerekirken, yetersiz gerekçeyle kötü muamele suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, katılanlar ... vekili ile Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.