Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21793 Esas 2022/6144 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ...'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143, 168/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 3 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, mala zarar verme suçundan sanık ...'nun, 5237 sayılı Kanun'un 151/1, 168/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Alaçam Asliye Ceza Mahkemesinin 07/01/2016 tarihli ve 2015/117 esas, 2016/1 sayılı kararı ile mala zarar verme suçundan sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına dair Bafra Ağır Ceza Mahkemesinin 04/03/2016 tarihli ve 2016/158 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 12/07/2021 gün ve 94660652-105-55-6065-2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/09/2021 gün ve 2021/92147 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
1- Sanık Samet Tosun hakkında verilen Alaçam Asliye Ceza Mahkemesinin 07/01/2016 tarihli ve 2015/117 esas, 2016/1 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede,
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafi atanması gerektiği gözetilmeden, aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı olarak yargılamaya devam edilerek savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde,
2- Sanık ... hakkında verilen Bafra Ağır Ceza Mahkemesinin 04/03/2016 tarihli ve 2016/158 değişik iş sayılı kararı yönünden yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, merciince mala zarar verme suçunun şikâyete tabi olduğu, müştekinin de şikâyetinden vazgeçmiş olması nedeniyle mala zarar verme suçu yönünden Alaçam Asliye Ceza Mahkemesinin 07/01/2016 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılmasına karar verilmiş ise de, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/4. maddesinde yer alan “Hırsızlık suçunun işlenmesi amacıyla konut dokunulmazlığının ihlâli veya mala zarar verme suçunun işlenmesi halinde, bu suçlardan dolayı soruşturma ve kovuşturma yapılabilmesi için şikâyet aranmaz.” şeklindeki düzenleme uyarınca eylemin şikâyete tâbi olmadığı gözetilmeden, itirazın reddi yerine, yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen 07/01/2016 tarihli ve 2015/117 E.- 2016/1 K. sayılı hırsızlık suçundan verilen mahkûmiyet hükmü ile ilgili olarak verilen kararın sanık tarafından temyiz edilmesi sonucu Yüksek Yargıtay 6. Ceza Dairesince, 05.04.2021 tarihli ve 2020/8922 E. - 2021/6599 K. sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmesi nedeniyle, sanıklar hakkındaki kanun yararına bozma talebinin de aynı Dairece incelenmesi uygun görüldüğünden dosyanın Yüksek Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.