Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK" nın 89/4, 22/3, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
16/10/2013 günü saat 11:20 sıralarında, sanık sürücü ..."in, yönetimindeki kamyoneti ile yerleşim yeri içinde, 16,20 metre genişliğinde, tek yönlü-bölünmüş, kuru zeminli, düz ve eğimli, parke taş kaplama köy yolunda, ... İlçesinden ... beldesi istikametine seyrederken, ..."den ... istikametine giden trafiğe ait yola ters girerek ...Kavşağına geldiğinde, ... beldesinden ... ilçesi istikametine seyreden sürücü belgesiz sürücü ... yönetimindeki motosiklete kendi aracının sol ön tarafı ile çarpması neticesinde motorsiklet sürücüsü ..."ın hayati tehlikeye neden olacak şekilde, motorsiklette yolcu olarak bulunan..."ın ise 6. derece kemik kırığına ve sabit ize neden olacak şekilde yaralandığı ve sanığın asli kusurlu kabul edildiği somut olayda, sanık hakkında adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın
belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. bölümünün B bendinde yer alan “sanığın amaç ve saiki" ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi