Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/6132 Esas 2020/9726 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6132
Karar No: 2020/9726
Karar Tarihi: 30.09.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/6132 Esas 2020/9726 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin verdiği karara göre, hükümlü çocuk mahkemesinde hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143/1, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Hükümlü temyiz talebinde bulunmuş ancak istinaf başvurusunun esastan reddi yönünde karar verilmiştir. İlk derece mahkemesi ise hükümlünün istinaf talebinin reddine yönelik bir karar vermiştir. Ancak, bölge adliye mahkemesince verilen istinaf kararının kesin olduğu ve hükümlünün temyiz dilekçesi için ayrı bir değerlendirme yapılması gerektiği belirtilerek dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143/1, 31/3 ve 62. madde.

2. Ceza Dairesi 2020/6132 E. , 2020/9726 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda hükümlünün 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143/1, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis cezası ile mahkûmiyetine dair kurulan 28/09/2017 tarihli ve 2017/506 E., 2017/662 K. sayılı ilamın hükümlü tarafından istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde istinaf başvurusunun esastan reddine dair 14/12/2017 tarihli ve 2017/2657 E. 2017/2606 K. sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesi uyarınca kesin olarak verilmesinin ardından, hükümlü tarafından sunulan 09/12/2019 günlü dilekçe ile temyiz talebinde bulunması üzerine ilk derece mahkemesince, “Bölge Adliye Mahkemesi tarafından kararın esastan reddine karar verildiği gerekçesi ile hükümlünün istinaf talebinin reddine” dair verilen 11/12/2019 tarihli ve 2017/506 E., 2017/662 K. sayılı ek karar temyiz edilmiş ise de;
İlk derece mahkemesi tarafından atılı suçtan dolayı hükümlünün neticeten 4 yıl 2 ay hapis cezası ile mahkûmiyetine ilişkin kurulan 28/09/2017 tarihli kararla ilgili istinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 14/12/2017 tarihli hüküm 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesi gereğince kesin olup, hükümlünün temyiz dilekçesiyle ilgili bölge adliye mahkemesince aynı Kanun’un 296/1. maddesi uyarınca değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken, bu konuda ilk derece mahkemesince verilen 11/12/2019 tarihli ek kararın hukuken geçersiz olduğu ve ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlünün dilekçesiyle ilgili bölge adliye mahkemesince değerlendirme yapılması için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 30/09/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.