Mahkemesi : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c maddesi gereği beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay nedeniyle yaralanan, CMK"nın 260. maddesi gereğince katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü anlaşılan ve 10.07.2013 tarihli kolluk beyanında sanıktan şikayetçi olduğunu ifade eden ve vekili aracılığı ile hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurun 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına, vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sonunda yüklenen suç açısından failin kusurunun bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde sanığın idaresindeki motorsikleti ile saat 17.00 sıralarında gündüz vakti, meskun mahalde seyir halinde iken kavşağa geldiğinde sağa dönmek istediği sırada bisikleti ile ters yönden seyreden mağdurenin bisikletine sol yan tarafından kavşak içinde çarpması sonucu mağdurenin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı olayda; mağdurun 10.07.2013 tarihli kolluk ifadesinde “bulvar üzerinde yol kenarından bisiklet sürüyordum, bir aracın arkamdan geldiğini hissetmemle birlikte bisikletin direksiyon koluna çarpmasıyla dengemi kaybettim ve bisikleten düştüm” şeklinde beyanda bulunduğu, sanığın ise 09.07.2013 tarihli kolluk savunmasında “müşteki bisiklet ile ters taraftan geliyordu, müştekinin bisikletinde 5 litrelik su bidonu vardı, zannediyorum dengesini kaybetti, ben de kendisine çarpmamak için kendimi yere attım. Boş kalan motosiklet kayarak bisiklete çarptı” yönündeki kusurlu olduğu gözetilerek beyanları değerlendirildiğinde olay nedeniyle sanığın mahkumiyeti yerine yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de sanığın atılı suçtan beraatine dair kararda hüküm fıkrasında uygulanan kanun maddesinin yanlış gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı BOZULMASINA, 14.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.