Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/18247 Esas 2015/8219 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62.maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde saat 17:00 sıralarında temyiz dışı sanık ..."in pikniğe gitmek üzere ... marka aracın şoför koltuğuna oturduğu, yeğeni sanık ..."ın sağ ön koltuğa oturduğu, sanık ..."in kendisine ait ruhsatlı yarı otomatik av tüfeğini dolu olarak arabanın ön koltuğuna yaslayarak koyduğu sırada tüfeğin araba içerisinde yere doğru düştüğü, sanık..."in namlusu yere doğru düşen tüfeği aldığı sırada silahı tetiğinden tutması ve tüfeğin ateş alarak tüfekten çıkan saçmaların o sırada aracın arka koltuğunda oturan sanık ..."in kızı ..."in kafasına isabet ederek ölümüne sebebiyet verdiği olayda, sanığın kusurlu olduğu anlaşılmakla; TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, sanığın sabıkasının olmaması, ölenin yakın akrabası olması da nazara alınarak; hükmedilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi hükmü uyarınca bilinçli taksir hariç taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilmesinin mümkün olduğu halde, "meydana gelen sonuç itibariyle hükmolunan cezanın seçenek tedbirlere çevrilmesinin cezaların amacına ve adalete uygun olmayacağı değerlendirildiğinden TCK" nın 50. maddesi uyarınca seçenek tedbirlerin sanık hakkında uygulanmasına yer olmadığına” şeklinde kanuna uygun olmayan gerekçe ile TCK"nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.