MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı esas davanın reddie birleşen davanın kısmen kabul kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Asıl davada davacı, davalı ile arasında akdedilen 30/04/2004 ve 09/05/2004 tarihli sözleşmeler gereğince, İnegöl-Bozüyük bölünmüş devlet yolunun eksik kalan yapılarının müştereken yapılmasının kararlaştırıldığını ve müşterek imalatların yapıldığı bölümlere ilişkin davalı tarafça tahsil edilen 100.000,00TL hakedişten davacı payına düşen KDV dahil 38.940,00TL"nin temerrüt tarihinden itibaren yürütülecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiş; birleşen davada ise davacı, davalı ile arasındaki yol yapımına ilişkin adi ortaklık gereğince işin 18/06/2004 tarihinde başladığını, ancak davalıların 22/09/2004 tarihinde makinelerini çekerek çalışma sahasını terk ettiklerini, bu nedenle toplam zararının 10.000,00TL olduğunu belirterek, bu zararın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Asıl dosya davalısı, davanın reddini dilemiş; birleşen dosyada davalı cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece, asıl davanın reddine; birleşen dava yönünden, davanın kısmen kabulü ile, davacının fazladan alınan hak edişe yönelik istemi ile akaryakıt bedeli yönünden isteminin kabulüne, 4.000,00 TL"nin 12/04/2004 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davacının mahrum kalınan kar ve fatura tanzim edilmemesinden dolayı taleplerinin reddine, karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, asıl dosya davacısının, birleşen dosya davacısı ile davalısının tüm, asıl dosya davalısının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece asıl dava yönünden yargılama gideri hesabında hataya düşüldüğü, dosya kapsamı incelendiğinde, asıl dava davalısı ..."ın tüm dosya için 10.01.2007 tarihli makbuzla tanık masrafı olarak 60,00TL, 25.06.2009 tarihli makbuzla bilirkişi ücreti olarak 900,00TL, 06.10.2010 tarihli makbuzla da yine bilirkişi ücreti olarak 300,00TL yatırmış olduğu anlaşılmıştır. Hal böyle iken, davalı ..."ın yaptığı bu masrafın hakkaniyet gereği yarısının asıl dava, yarısının birleşen dava için yapıldığı değerlendirildiğinde, reddedilmiş olan asıl dava yönünden 630,00TL masrafın davacıdan tahsiliyle davalıya verilmesi gerekirken, davalı tarafından yapılan masraf olmadığından bahisle bu hususta karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm tesisi, bozmayı gerektirir.
Ne var ki yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK.438/7 maddesi hükmü uyarınca mahkeme kararının aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Birinci bentte açıklanan nedenlerle asıl dava davacısının, birleşen dava davacısı ile davalısının tüm, asıl dava davalısının sair temyiz itirazlarının reddine; ikinci bentte açıklanan nedenle, hükmün A-4. maddesinin hükümden tamamen çıkarılması ve yerine “Davalı tarafından yapılan (60,00 TL tanık masrafı, 900,00TL ve 300,00TL bilirkişi ücreti olmak üzere toplam 1260,00TL/2=630,00TL)630,00TL yargılama masrafının davacıdan alınarak davalıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına; hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 198,44 TL. kalan harcın davacı-karşı davalıdan alınmasına, 36,80 TL peşin harcın davalı ..."a iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.