Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28384 Esas 2022/6461 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Sanığın yargılama aşamasında alınan savunmasında aynı firmada çalıştıkları, çığırtkanlık yapan ... isimli şahıstan ailesini aramak için aldığını, sim kartını takıp görüşme yaptıktan sonra telefonu yine aynı şahsa iade ettiğini beyan etmesine rağmen mahkemece müşteki ve sanığın suç tarihinde çalıştığı Batı Metro otobüs firmasında çalışan ... isimli şahıs araştırılmadan ve duruşmaya davet edilerek olaya ilişkin bilgi ve görgüsü sorulmadan eksik kovuşturma ile hüküm kurulması,
2)Katılanın yolcu aracını otogar içerisine park ettikten sonra camlarını sildiği esnada cep telefonunun çalındığını beyan etmesine rağmen sanığın eyleminin TCK’nın 142/1-c maddesine uyup uymadığı tartışılmadan TCK’nın 141/1. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Kabule göre de;
3)02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 31/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.