5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/2449 Esas 2021/8487 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2449
Karar No: 2021/8487
Karar Tarihi: 23.06.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/2449 Esas 2021/8487 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanıklar, 5607 sayılı kanuna aykırılık suçundan mahkûm edilmiştir. Gümrük İdaresi vekili temyize başvurmuş olsa da, katılan sıfatını almadığı için talebi reddedilmiştir. Sanıkların temyiz itirazları da kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Yeni yayımlanan bir kanun ile sanıklar lehine hükümler içeren düzenlemeler yapılmıştır. Etkin pişmanlık uygulaması da olanaklı hale gelmiştir. Bu nedenle, yerel mahkemenin yasal koşullara uygun uygulama yapması gerekmektedir. Kararda yer alan kanun maddeleri: 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesinin son fıkrası, 5/2. maddesinin son fıkrası (7242 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile değiştirilmiştir), 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi ve 5607 sayılı Kanuna eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrasıdır.

7. Ceza Dairesi 2019/2449 E. , 2021/8487 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I. Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Duruşmadan haberdar olduğu halde, usulüne uygun olarak düzenlenmiş bir dilekçe ile veya duruşmada sözlü beyanda bulunarak 5271 sayılı CMK"nun 237. ve 238. maddelerine göre katılan sıfatını almayan Gümrük İdaresinin temyize de hakkı bulunmadığından, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II. Sanıkların temyiz istemleri yönünden yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.