Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/12804 Esas 2015/8192 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
10.08.2010 tarihinde ..., ... Genel Sekreterliği yol programı ve ... programı kapsamında olan yolların yapımında ... Birliği Bakım Şefliğine ait araçlarla malzeme temini için köye 300 metre mesafede çukurun açıldığı, köy muhtarı ..."nın hayvanların sulanması için gölet olarak kullanılması yönündeki sözlü talebi üzerine çukurun kapatılmadığı ve yağmur sularının birikmesi ile 4 m genişliğinde, 15 m uzunluğunda yaklaşık 4 m derinliğindeki çukurun gölet haline geldiği, ancak etrafında herhangi bir güvenlik önlemi alınmadığı, olay günü 10 yaşındaki ..."ün gölete oynamak için girdiğinde çırpınmaya başlayarak yardım istemesi üzerine 12 yaşındaki ..."ün .."ı kurtarmak üzere gölete girdiği, ancak ikisinin de boğularak öldüğü olayda, sanığın köy hizmetleri şefi olduğu, yerleşim yerine yakın mesafede bulunan göletin etrafında herhangi bir tedbir aldırmaması nedeni ile tali kusurlu olduğunun kabulünde ve olay nedeni ile iki kişinin ölümü nazara alındığında tayin edilen cezada isabetsizlik bulunmadığından bu hususlarda bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin, kusura ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Mahkemece sanığın sosyal ve ekonomik durumu yönünden herhangi bir araştırma yapılmadan sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında günlüğünün alt sınırdan uzaklaşılarak 40 TL den adli para cezasına çevrilmesi,Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.