12. Ceza Dairesi 2014/2780 E. , 2015/8191 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 52/2-4, 54 maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ölenin ailesi ile birlikte belediyeye ait halk plajından çadır kiraladığı, denizden gelen ölenin eşi mağdur ..."nin elindeki havluyu çadırın önündeki tenteyi tutan en soldaki direk ile çadırlara elektrik dağıtan ana hattın en sonunda bulunan küçük ahşap direk arasına gerilmiş bulunan çamaşır ipine asmak için yöneldiği ve tenteyi tutan direği tutması sonucu elektrik akımına kapılarak yere otururken eşi olan ölen ..."e seslendiği, çadırın içinden çıkan ölenin, eşinin düştüğünü düşünerek direği tuttuğu, anda direğin boynuna ve omuzuna teması ile elektrik akımına kapılarak öldüğü, katılanın basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek şekilde yaralandığı olayda, belediye başkanı sanık ..."ün plajın işletilmesi işinde zabıta memuru sanık ...li"nin görevlendirildiği ve plajın elektrik tesisatının ise belediyede işçi olan elektrik tesisatı konusunda eğitimi bulunmayan sanık ..."na yaptırıldığı, tesisata kaçak akım rölesinin yapılmaması ve belediyenin özel trafosundan kabloların sıyrılarak direklere bağlanarak çadırlara elektrik verilmesi suretiyle sanıkların asli kusurlu olduklarının kabulünde isabetsizlik bulunmadığından hangi rapora itibar edildiğinin belirtilmemesi eksiklik olarak görülmemiş ve mahkemece tayin edilen cezada isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bu hususlarda bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıklar müdafiinin; sanıkların kusurunun bulunmadığına, eksik inceleme ile karar verildiğine, katılan vekilinin ise ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" ve (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Sanıklar hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin ve tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, olay yerinde alınan eşyaların TCK"nın 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yeterli görülmekle, hükmün 1. bendindeki “suçun işlenmesinde kullanılan araç, "ve" faillerin güttüğü amaç ve saikine" ibarelerinin çıkartılıp, 3. bentteki “50/4” ibaresinden önce gelmek üzere “50/1-a,” ibaresinin, 3. bentteki “5237 TCK 52/2” ibaresinden önce “910 gün adli para cezasına çevrilmesine” ibaresinin eklenmesi, TCK"nın 54. maddesinin uygulanmasına ilişkin 8. bendin çıkarılması suretiyle ve diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
