MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Sanık ... hakkında 2007, 2009, 2010, 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan; beraat
2008 takvim yılında işlenen sahte fatura düzenleme suçundan; mahkumiyet
Sanık ... hakkında 2007, 2008, 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan; beraat
2010, 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan; mahkumiyet

1-Sanık ... hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” ile sanık ... hakkında “2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesi:
Yüklenen suçların sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek Mahkemece kabul ve takdir kılınmış; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında “2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” ile sanık ... hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafinin temyiz talebinin incelenmesi:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiillerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiillere uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümlerde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanıklar müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA,
3-Sanıklar hakkında “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesi:
Sanıklara yüklenen “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun cezasının miktarı ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
4-Sanıklar hakkında “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesi:
... Plastik Metal Ürün.ve Hid. Mak. San. ve Tic. Ltd. Şti.’nin 08.04.2008-17.11.2009 tarihleri arasında yetkilisi olan sanık ... ve 17.11.2009 tarihinden sonra yetkilisi olan sanık ...’nun, “2009 takvim yılında sahte fatura düzenledikleri” iddiasıyla açılan kamu davasında; davanın dayanağını oluşturan 01.08.2012 tarih ve 2012-A-100/48 sayılı vergi tekniği raporunda, mükellef şirketin yapılan yoklamalarda adreslerinde bulunamadığı, tahakkuk eden hiçbir vergi türüne ilişkin ödeme yapılmadığı, işçi çalıştırmadığı, şube ve deposunun olmadığı, alış yaptığı görünen pek çok firma hakkında da sahte belge düzenleme suçundan vergi inceleme raporlarının bulunduğunun belirtilmesi; şirketin 2009 yılına ilişkin KDV matrahının 3.155.002 TL olmasına karşın, form BS ile 17.382.817 TL satış bildirdiği, bunun yanında mal ve hizmet aldığını bildiren mükelleflerin beyan ettiği rakamın ise 29.191.365 TL olduğu, bu rakamların birbirini tutmadığı, mükellef şirketin bu miktarda mal ve hizmet ifasını gerçekleştirebilecek ticari kapasitesinin bulunmadığının dosya kapsamından belirlenmesi ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanıkların unsurları itibarıyla oluşan ve sübuta eren atılı suçtan mahkûmiyetleri yerine, beraatlerine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA,
15.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.