MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 18.09.2015 gününde verilen dilekçe ile tazminat talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; dava şartı yokluğu nedeniyle davanın usulden reddine dair verilen 21.01.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, imar planında kamusal alanda kaldığından bahisle yıkılan bina bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, iddianın ileri sürülüş biçimine göre davanın idari yargı yerinde görülmesi gerektiğinden söz edilerek davanın görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Somut olaya gelince; dosya kapsamından, 3259 ada 8 parsel sayılı taşınmazın imar uygulaması kapsamına alındığı daha sonra davalı belediyenin 07.07.2015 tarih ve 879 karar numaralı encümen kararı ile anılan taşınmaz üzerindeki bina hakkında yıkım kararı alındığı ve bu karar üzerine binanın yıkıldığı anlaşılmıştır.
Bu durumda davada yıkılan bina bedelinin tahsili isteğinde bulunulduğuna göre, bu tür ihtilafların inceleme yerinin Adli Yargı Yeri olduğu gözetilmeksizin, yargı yolu bakımından mahkemenin görevsizliğine, bu nedenle davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Hal böyle olunca, işin esasına girilerek, yapılacak inceleme sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, kararın bu sebeple bozulmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine,12.03.2020 gününde oy birliği ile karar verildi.