Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30556 Esas 2022/6420 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2012/13-194 E - 2012/243 K sayılı kararında da belirtildiği üzere, somut olayda sanığın, gündüz saatlerinde aracı almak konusunda katılanla pazarlık yaptıktan sonra, geceden sayılan saat 22.30 sıralarında katılanın aracı park ettiği yere gelerek katılana “aracı eşine ve babasına da göstermek istediğini ve yarım saat sonra aracı geri getireceğini” söyleyerek katılandan aracın anahtarını alarak araca binip gittiği ve aracı geri getirmediği, başlangıçta her ne kadar katılan suça konu aracın anahtarını özgür iradesiyle sanığa teslim etmiş ise de; bu iradenin deneme sürüşü yapması için gerekli olan makul bir süre için geçerli olacağı, bu bağlamda sanık ile katılan arasında arabanın teslimine ilişkin hukuksal anlamda bir zilyetliğin devrinden söz edilemeyeceği gözetildiğinde bu aşamadan itibaren aracın anahtarını haksız olarak elinde bulundurduğunun kabulü gerektiğinden sanığın üzerine atılı suçun 5237 sayılı TCK’nin 142/2-d maddesinde düzenlenen haksız yere elde bulundurulan anahtarla hırsızlık kapsamında değerlendirilmesi gerekirken, aynı Yasa'nın 142/1-e maddesi gereğince hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesinin gözetilmesine, 31/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.