Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1314 Esas 2022/6308 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’nın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi gereğince hırsızlık suçundan 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Adana 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.11.2012 gün, 2011/121 Esas, 2012/1022 Karar sayılı kararının, Dairemizin 18/06/2015 gün 2014/11048 Esas, 2015/12816 sayılı Kararı ile onanarak kesinleştiği; 26.06.2009 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak 09.07.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5918 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesine eklenen cümle gereğince “uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmesi halinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz” şeklindeki düzenleme dolayısıyla,5237 sayılı TCK'nın 142/4. maddesi nazara alınarak aynı Kanun'un 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu ile birlikte işlenen işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarının uzlaştırma kapsamında olmadığının anlaşılması karşısında; tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik temyiz talebinin incelennesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür


Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükme yönelik temyiz talebinin incelennesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-İddianame ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 116/3. maddesinin uygulanması talebiyle kamu davası açılması karşısında, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken aynı Kanun’un 116/2. maddesinin uygulanma ihtimali için sanığa ek savunma hakkı da verilerek, TCK’nın 116/2. maddesi ile uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapılması
2-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulmasına rağmen suç isminin işyeri dokunulmazlığının ihlali yerine konut dokunulmazlığını bozmak şeklinde yanlış yazılması
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı değişik gerekçeyle istem gibi BOZULMASINA, 31.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.