Esas No: 2021/16329
Karar No: 2022/6362
Karar Tarihi: 31.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/16329 Esas 2022/6362 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkeme, TCK'nın 142/2-d maddesi uyarınca belirlenen 5 yıl hapis cezasından, 146/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yaparak 2 yıl 6 ay hapis cezası vermiştir. Şimdi ise TCK'nın 62. maddesi uyarınca yeni bir indirim yapılarak 2 yıl 1 ay hapis cezası verilmiştir. Karar, temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 142/2-d maddesi: Hırsızlık suçu için belirlenen ceza
- TCK'nın 146/1. maddesi: İndirim yapılacak ceza miktarı ve oranı
- TCK'nın 62. maddesi: İndirim yapılacak ceza miktarı ve oranı
- TCK'nın 53. maddesi: Hak yoksunluklarına ilişkin düzenlemeler
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d maddesi gereğince belirlenen 5 yıl hapis cezasından, aynı Kanun'un 146/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 4 yıl 2 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 2 yıl 6 ay hapis cezasına hükmolunarak ardından, aynı Kanun'un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 3 yıl 5 ay 20 gün hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 2 yıl 1 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 31/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
