Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8531 Esas 2020/1496 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8531
Karar No: 2020/1496
Karar Tarihi: 04.03.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8531 Esas 2020/1496 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Şikayetçi vekili, Zonguldak 1. İcra Müdürlüğünün 2012/1853 Esas sayılı takip dosyasından tanzim edilen sıra cetvelinde dağıtım dışı tutulan ve nereye ayrıldığı belli olmayan 14.463,00 TL'nin cetvele dahil edilip şikayetçiye ödenmesi gerektiğini ileri sürerek, icra memur muamelesinin ve sıra cetvelinin iptaline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme ise dağıtılmayan paranın sıra cetveline dahil edilmesine ilişkin şikayetin mahkemeden doğrudan istenemeyeceğini, öncelikle icra müdürlüğünden talep edilmesi gerektiğini, icra müdürlüğünce talebin reddi halinde mahkemeye bu kararın iptali için şikayet yoluna başvurulabileceğini gerekçesiyle, şikayetin reddine karar vermiştir. Kanun maddeleri ise İİK'nın 366. maddesidir.

23. Hukuk Dairesi 2016/8531 E. , 2020/1496 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki şikayetin yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı şikayetin reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde şikayetçi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Şikayetçi vekili, Zonguldak 1. İcra Müdürlüğünün 2012/1853 Esas sayılı takip dosyasından tanzim edilen 21.11.2015 tarihli sıra cetvelinde dağıtım dışı tutulan ve nereye ayrıldığı belli olmayan 14.463,00 TL"nin cetvele dahil edilip şikayetçiye ödenmesi gerektiğini ileri sürerek, icra memur muamelesinin ve sıra cetvelinin iptaline karar verilmesini talep ve şikayet etmiştir.
Mahkemece iddia ve tüm dosya kapsamına göre, dağıtılmayan paranın sıra cetveline dahil edilmesine ilişkin şikayetin mahkemeden doğrudan istenemeyeceği, öncelikle icra müdürlüğünden talep edilmesi gerektiği, icra müdürlüğünce talebin reddi halinde mahkemeye bu kararın iptali için şikayet yoluna başvurulabileceği gerekçesiyle, şikayetin reddine karar verilmiştir.
Kararı, şikayetçi vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, şikayetçi vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, şikayetçi vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan İcra Mahkemesi kararının İİK’nın 366. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.