Esas No: 2020/26014
Karar No: 2022/6413
Karar Tarihi: 31.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26014 Esas 2022/6413 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi'nin bir kararında, bir sanığın hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edildiği ve temyiz incelemesi yapıldığı belirtiliyor. Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm onanırken, hırsızlık suçuna ilişkin olarak mağdurun kısmi iade aldığını beyan etmesi sebebiyle sanığın etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağını tartışmak üzere mağdurdan sorulması gerektiği, ancak bu hususun gözetilmediği belirtiliyor. Bu sebeple, sanığın temyiz itirazları yerinde görülerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliklere de yer verilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1) Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Mağdurun kovuşturma aşamasında 10.08.2015 tarihinde dosyaya sunduğu dilekçesinde ve hüküm duruşmasındaki beyanında sanığın evine gittiğini ve kendisine ait cep telefonunu sanığın eniştesinden teslim aldığını belirtmesi karşısında, somut olayda kısmi iadenin gerçekleştiği kabul edilerek, kısmi iadeye rızasının bulunup bulunmadığı mağdurdan sorulup sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 31.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.