
Esas No: 2015/2378
Karar No: 2015/8137
Karar Tarihi: 14.05.2015
Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/2378 Esas 2015/8137 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : Katılan sanık hakkında; TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2. maddelerigereğince mahkumiyet.
Sanık hakkında; TCK"nın 89/1, 62, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Taksirle yaralama suçundan katılan sanık ve sanığın mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, katılan sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkındaki hükme yönelik katılan sanık ..."in temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 08/04/2014 tarihinden verilen 1500 TL. adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından katılan sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE;
Katılan sanık ..."in mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik katılan sanığın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanığın asli kusurlu olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen adli para cezası taksitlendirilirken uygulanan kanun maddesi 52/4 yerine TCK"nın 52/2 olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, suçun unsurları ve vasfı doğru gösterilmiş olduğu halde sedece kanun madde numarasının yanlış gösterildiği nazara alınarak, hüküm fıkrasının 1/4. nolu paragrafındaki “52/2” ibaresinin “52/4” olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.