Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25937 Esas 2022/6419 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya kapsamına göre, Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından Bilim ve İnsan Vakfı'na tahsisli olan Cedidi Ali Paşa Medresesinin çatısından üç adet kurşun levhanın sökülerek çalınması şeklindeki eylemin, TCK'nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun'un 142/1-a maddesi ile uygulama yapılmısı, her iki maddede öngörülen ceza sürelerinin aynı olması karşısında, bu husus sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya kapsamına göre, Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından Bilim ve İnsan Vakfı'na tahsisli olan Cedidi Ali Paşa Medresesinin çatısından üç adet kurşun levhanın sökülerek çalınması şeklindeki eylemin, TCK'nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun'un 142/1-a maddesi ile uygulama yapılmısı, her iki maddede öngörülen ceza sürelerinin aynı olması karşısında, bu husus sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığa ait adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Tekirdağ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/12/2006 tarih 2006/642 Esas ve 2006/927 Karar sayılı ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesindeki hırsızlık suçuna ilişkin olduğu, 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa'nın 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, yapılacak uyarlama yargılaması sonucunda uzlaşmanın sağlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığa ait adli sicil kaydındaki TCK'nın 141/1, 143/1. maddeleri uyarınca verilmiş 5 ay 25 gün hapis cezasını içeren Karacabey Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2009 tarih ve 2008/467 E. 2009/163 K. sayılı ilamın tekerrüre esas olduğu ve bu mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılmasına ve yerine '' Karacabey Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/467 E. 2009/163 K. sayılı ilamı ile verilen 5 ay 25 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi'' ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III- Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Hırsızlık eyleminin medrese binasının çatısında gerçekleşmesi ve çatının binanın eklentisi niteliğinde olması nedeniyle iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun oluştuğuna dair mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnmaedeki bu yöndeki bozma görüşüne iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Dosya içerisinde zarara yönelik herhangi bir tespitin bulunmadığının ve katılanın mahkeme huzurundaki ifadesinde kurşun levhanın sökülerek ve zarar verilerek alındığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, medresenin çatısından üç adet kurşun levhanın sökülerek çalınması sırasında çatıya herhangi bir zarar verilip verilmediği detaylı olarak katılandan sorulmak suretiyle tereddüde yer bırakmayacak şekilde araştırılarak sonucuna göre sanıkların mala zarar verme suçu bakımında hukuki durumlarının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve kovuşturma ile yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2- Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan dava açılıp, gerekçeli karar başlığında da suçun iş yeri dokunulmazlığının ihlali olarak yazılmasına rağmen, gerekçe bölümünde ve hüküm fıkrasında suçun konut dokunulmazlığını bozma olarak yazılması ve sanıklar hakkında hüküm kurulurken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nın 116/2. maddesi yerine, aynı Kanun'un 116/1. maddesi olarak yanlış yazılması,
3- Sanıklar hakkında düzenlenen iddianamede, TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanmasının istenilmemiş olması karşısında; ek savunma hakkı verilmeden sanıklar hakkında TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanması suretiyle CMK'nın 226. maddesine aykırı davranılması,
4- Sanık ...'ya ait adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Tekirdağ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/12/2006 tarih 2006/642 Esas ve 2006/927 Karar sayılı ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesindeki hırsızlık suçuna ilişkin olduğu, 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa'nın 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, yapılacak uyarlama yargılaması sonucunda uzlaşmanın sağlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığa ait adli sicil kaydındaki TCK'nın 141/1, 143/1. maddeleri uyarınca verilmiş 5 ay 25 gün hapis cezasını içeren Karacabey Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2009 tarih ve 2008/467 E. 2009/163 K. sayılı ilamın tekerrüre esas olduğu ve bu mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması zorunluluğu,
5- Kabule göre de;
Sanıkların Vakıflar Genel Müdürlüğü tarafından Bilim ve İnsan Vakfı'na tahsisli olan Cedidi Ali Paşa Medresesinin çatısından üç adet kurşun levhanın sökülerek çalınması şeklindeki eylemlerinin, 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde tanımlanan mala zarar verme suçunu oluşturduğu halde, aynı Kanun’un 152/1-a. maddesi uyarınca uygulama yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 31/03/2022 günü oybirliğiyle karar verildi.