Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25343 Esas 2022/6406 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Basit yaralama suçunun, mala zarar verme suçundan farklı bir sanık tarafından farklı katılana karşı işlenmesi nedeniyle suç tarihinde de uzlaşmaya tabi olduğu ve usulünce yapılan uzlaşma teklifinin katılan sanıkların ikisi tarafından da reddedilmesi nedeniyle bahse konu suçta uzlaştırma yoluna gidilemeyeceğinden tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
1) Katılan sanık ... hakkında basit yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2) Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Mala zarar verme suçunun konusunun başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz mal olduğu, katılan sanık ...’ın da babasından miras yoluyla kalan ve elbirliği mülkiyet ile malik olduğu katılan sanık ... tarafından kiralanan dükkanın camlarına kırarak zarar vermesi eyleminde suçun maddi unsurunun gerçekleşmeyeceği gözetilmeden, beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, mala zarar verme suçundan uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 31.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.