MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, kira bedelinin 01/11/2015 tarihinden itibaren hak ve nesafete göre 1250 TL den düşük olmamak kaydıyla tespitini istemiştir.
Davalı, davacının, 01/11/2010 tarihinde sözleşmenin yenilendiği hususundaki iddiasının gerçeği yansıtmadığını, 01/11/2009 tarihli kira sözleşmesinden sonra tarafların 01/10/2010 başlangıç tarihli aylık 500 TL bedelli kira sözleşmesini imzaladıklarını, en son olarak da 02/11/2014 tarihinde 600,00 TL bedelli olan kira sözleşmesinin imzalandığını, yenilenen kira sözleşmesi ile davalının sözleşmede belirtilenden daha fazla kira artışı yapmış olduğunu, davalını kiralarını düzenli ve eksiksiz olarak ödediğini, talep edilen bedelin fahiş olduğunu, belirterek haksız davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporunda 650,00 TL mecurun kira getirebileceği belirtilmiş olup, davalının 720,00 TL bedelle oturduğu tarafların kabulünde olduğu, serbest koşulla 650,00 TL kira getiren mecura davalı tarafın 720,00 TL ödediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında kira parasının miktarına ilişkin uyuşmazlık bulunduğundan mahkemeye müracaat edildiğine ve kira parasının dava yolu ile tespiti istendiğine göre davalı taraf artırılması istenen veya karar verilebilecek miktarı ödese dahi dava reddedilmeyip bu miktar hüküm altına alınarak bir tespit kararı verilmelidir.
Kural olarak kira bedelinin tespiti davalarında Hakim kira bedelini gerek hak ve nesafete, gerekse endekse göre tespit etmeli, tespit edilen bedelin talep tarihinde ödenen bedelden az olması halinde ödenen bedele hükmedilmelidir. Taraflar arasındaki kira sözleşmesinin başlangıç tarihine göre, yeni dönem kira parasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince Hâkim tarafından hak ve nesafet kurallarına göre saptanması gerekir. Hak ve nesafete uygun kira belirlenirken en son ödenen aylık kira bedeline endekse (ÜFE) göre artış yapılarak belirlenen kiradan daha düşük olmayacak şekilde taşınmazın boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği brüt kira bedelinden, davalının eski kiracı olduğu gözetilerek hakkaniyete uygun bir miktarda indirim yapılması gerekir.
Davacının ibraz ettiği 01.11.2009 başlangıç tarihli 800 TL bedelli kira sözleşmesine davalı karşı çıkmamıştır. Davalı tarafça fotokopisi ibraz edilen ve 02.11.2014 başlangıç tarihli süresiz 600 TL bedelli kira sözleşmesinin aslını davalı taraf ibraz edememiş, davacı da bu sözleşmeyi kabul etmemiştir. Bu durumda taraflar arasında geçerli olan sözleşme 01.11.2009 tarihli kira sözleşmesidir. 5 yıllık süre tamamlandığından davacının talep ettiği dönem hak ve nesafet dönemi olup mahkemece kiralanan taşınmazın emsal ve rayiç kira bedelleri göz önünde bulundurularak boş olarak getirebileceği aylık kira bedelinin brüt olarak tespit edilmesi bu bedelden davalının eksi kiracı olduğu gözetilerek hakkaniyete uygun oranda indirim yapılması ve sonucuna göre davalının kabul edip ödediği maktardan az olmamak üzere kira bedelinin tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davacının kabul etmediği 02.11.2014 tarihli kira sözleşmesine dayanılarak davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 06.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.