Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/2905 Esas 2014/4431 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2905
Karar No: 2014/4431
Karar Tarihi: 13.02.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/2905 Esas 2014/4431 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Suçun işlendiği yerin ibadete özgülenmemiş olması sebebiyle, mahalli mahkeme sanığın eylemini hatalı bir şekilde 5237 sayılı TCK'nın 142/1-a maddesi yerine 142/1-b maddesi ile değerlendirmiştir. Hüküm temyiz edilmiş ve Yargıtay Ceza Dairesi sanığın suçunun 142/1-b maddesini oluşturduğunu kabul etmiştir. Ancak, hüküm fıkrasında çocuk sanık hakkında verilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğine dair bir hüküm yer almıştır. Bu hata sebebiyle karar bozulmuştur. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106/4-11. maddesine göre yaşı küçük sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilemeyeceği belirtilmiştir. Bu sebeple, hükmün ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine dair kısmı çıkarılarak düzeltildikten sonra onanmıştır. Kanun maddesi; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-a ve 142/1-b maddeleri, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106/4-11. maddeleri ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının
13. Ceza Dairesi         2013/2905 E.  ,  2014/4431 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Suçun işlendiği caminin avlusunda bulunup, tuvalet olarak inşa edilmekle birlikte depo olarak kullanıldığı anlaşılan bina vasfındaki yapının, ibadete özgülenmemesi karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesini oluşturduğu halde, hatalı değerlendirme sonucu aynı yasanın 142/1-a maddesi ile uygulama yapılması, sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106/4-11. maddesinde; yaşı küçük sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilemeyeceğinin; bu halde, Cumhuriyet Başsavcılığı"nca mahallin en büyük mal memurluğuna bildirimde bulunularak, bu makamlarca 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanuna göre adlî para cezasının tahsil edileceğinin hükme bağlanmasına karşın; mahkemece hatalı olarak, çocuk sanık hakkında verilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin hükümde belirtilmesi;
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” şeklindeki bölümün çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.