Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1171 Esas 2020/3026 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 10.03.2020 tarih ve 2019/18226 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 19.03.2020 tarih ve KYB-2020/35204 sayılı ihbarname ile;
Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık ..."un 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 204/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul Anadolu 37. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/05/2017 tarihli ve 2013/955 esas, 2017/270 sayılı kararının "Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 karar sayılı ilâmında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği, ayrıca Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 17/12/2014 tarihli, 2014/27549 esas, 2014/42019 karar sayılı ilamında "Açıklanması geri bırakılan kararın CMK"nin 223/1. maddesine göre hüküm niteliğinin bulunmamasına, bu anlamda 5271 sayılı CMK"nin 311/1. maddesi kapsamında "kesinleşen bir hüküm" niteliğinin bulunmamasına göre, mahkemenin 31.01.2013 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararına karşı hukuken yargılamanın yenilenmesi yoluna gidilmesinin mümkün bulunmadığı" şeklindeki açıklamalar nazara alındığında ... vekili tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair İstanbul Anadolu 37. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/10/2017 tarihli ve 2013/955 esas, 2017/270 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/11/2017 tarihli ve 2017/1305 değişik iş sayılı kararı aleyhine kanun yararına bozma yoluna gidilmemiştir. Ancak;


Dosya kapsamına göre, sanık ..."un ve vekilinin yargılanan kişinin ... ismini kullanan başka bir şahıs olduğuna dair dilekçeler ile başvuruda bulundukları, dosyaya ibraz ettikleri imza sirküsündeki imzanın, sürücü belgesindeki ve pasaporttaki fotoğrafın yargılanan şahısla farklılık gösterdiği, ayrıca İstanbul Emniyet Müdürlüğü Olay Yeri İnceleme Ve Kimlik Tespit Şube Müdürlüğünce düzenlenen 01/07/2014 tarihli ve 2014/13897 işlem defter sayılı ekspertiz raporunda ... ve Musa Özdemir kimlik bilgileri ile sicile kaydedilmiş on parmak izinin aynı şahsa ait olduğunun belirtildiği, İST-2014/060 numaralı ekspertiz raporunda ise ... adına kayıtlı sürücü belgesindeki fotoğraf ile C-409746 parmak izi sicilinde Musa Özdemir ve ... adına kayıtlı fotoğrafların aynı şahıslara ait olduğunun belirlendiği, bu açıklamalar karşısında yüklenen suçun ..."un kimlik bilgilerini kullanan başka bir şahıs tarafından işlendiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Mahkemenin suç duyurusuna konu İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/12165 Soruşturma sayılı dosya aslı ile adli emanetin 2013/8749 ve 2014/5910 sırasında kayıtlı bulunduğu belirtilen kimlik kartı, pasaport ve sürücü belgesinin, incelenmesi için getirtilmesinden sonra iadesinin temini amacıyla dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 15.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.