Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/4635 Esas 2020/5267 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4635
Karar No: 2020/5267
Karar Tarihi: 07.10.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/4635 Esas 2020/5267 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı bir firma, sigortalattığı aracın %100 kusuru ile bir kaza sonrası bir kişinin vefat etmesi üzerine dava açılmıştır. Davacılar, murisin vefatı nedeniyle maddi sıkıntıya düştüklerini belirtip 100 TL destek zararını dava etmişlerdir. İlk derece mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiş, istinaf başvurusu da reddedilmiştir. Temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay, davacılara ilişkin hükmün kesin olması nedeniyle temyiz dilekçesinin reddine karar vermiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesi
- 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK'ya eklenen EK-Madde 1 (yeniden değerleme oranı)

17. Hukuk Dairesi 2019/4635 E. , 2020/5267 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Gaziantep 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkillerinin çocukları desteğinin 27/10/2014 tarihinde sevk ve idaresinde bulunan davalı ... şirketi tarafından sigortalanan aracın %100 kusur ile sebebiyet verdiği kaza sonrası vefat ettiğini, murisin vefatı nedeni ile müvekkillerinin desteklerini kaybetmeleri sebebi ile maddi sıkıntıya düştüklerini belirterek 100 TL destek zararını dava etmiş, talebini ıslah dilekçesi ile davacı ... için 48.428.24TL , davacı ... için 43.619.73TL arttırmıştır.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kabulü ile karar verilmiş; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi’nce, tüm dosya kapsamına göre, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL"dir.
Temyize konu edilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin davacılara ilişkin hükmün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 07/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.