Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21794 Esas 2022/6533 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.660,00 Türk lirası ve iki kez 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Balıkesir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/12/2011 tarihli ve 2009/225 esas, 2011/604 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 13/07/2021 gün ve 9920-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/09/2021 gün ve 2021/94666 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
1-Sanığın, katılanlar ...'a yönelik eylemleri yönünden yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, sanığın mala zarar verme suçu ile birlikte işlediği iddia olunan hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından hakkında hükmolunan mahkumiyet hükmü yönünden temyiz kanun yoluna başvurulması üzerine, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 11/07/2018 tarihli ve 2016/18558 esas, 2018/8882 sayılı kararı ile bozulmasını müteakip, Mahkemesince yeniden yapılan yargılama sonucunda hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçlarının sanık tarafından işlendiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı, somut delil elde edilememesi nedeniyle Balıkesir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2019 tarihli ve 2018/567 esas, 2019/293 sayılı kararı ile sanığın beraatine karar verildiği görülmekle, sanığın kesin nitelikte olması nedeniyle temyiz başvurusu reddedilen mala zarar verme suçunun, beraat kararı verilen nitelikli hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçlarıyla bağlantılı olduğu ve her üç suçun birlikte işlendiğinin iddia edilmesi karşısında, sanığın mala zarar verme suçunu işlediğine dair de mahkumiyetine yönelik somut delil bulunmadığı gözetilmeksizin, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde,
2-Sanığın, katılan ...ye yönelik eylemi yönünden yapılan incelemede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 225. maddesindeki; "Hüküm ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir. Mahkeme fiilin nitelendirilmesinde iddia ve savunmalarla bağlı değildir." şeklindeki düzenleme gereğince, hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı gözetildiğinde, Balıkesir Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 23/01/2009 tarihli ve 2009/441 esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında katılana yönelik "mala zarar verme" suçundan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun'un 170. maddesine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığının anlaşılması karşısında, hükmün konusunun iddianamede gösterilen eylemle sınırlı olduğu gözetilmeden, dava konusu dışına çıkılarak yazılı şekilde mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Sanık ... hakkında katılanlar ...’a yönelik mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere ilişkin kanun yararına bozma isteminin incelenmesinde;
İnceleme konusunu oluşturan davada, her ne kadar sanık ... hakkında, Balıkesir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/12/2011 tarihli ve 2009/225 Esas - 2011/604 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararları verilmesinden sonra bu mahkumiyet hükümlerinin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 11/07/2018 tarihli ve 2016/18558 Esas - 2018/8882 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden verilen adli para cezalarının kesin nitelikte olması sebebiyle temyiz isteminin reddine, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden ise sanığın ...’a yönelik hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarını işlediği sabit olmadığından anılan hükümlerin bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılamada Balıkesir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/04/2019 tarihli ve 2018/567 Esas - 2019/293 Karar sayılı ilamı ile sanığın ...’a yönelik hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından beraatine karar verildiği anlaşılmış ise de; kesinleşen hükümden sonra ortaya çıkan bu durumun ancak 5271 sayılı CMK’nın 311/1-e maddesi uyarınca yargılanmanın yenilenmesi sebebi olabileceği, kanun yararına bozma gerekçesi yapılamayacağından ve delillerin takdir ve değerlendirilmesinde yanılgıya düşüldüğünden söz edilerek kanun yararına bozma yasa yoluna başvurma olanağı da bulunmadığından, (BALIKESİR) 3. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 14/12/2011 tarihli ve 2009/225 Esas - 2011/604 Karar sayılı karara yönelik 1 no’lu kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında katılan ...ye yönelik mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin kanun yararına bozma isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 225/1. maddesine göre, hükmün konusunun iddianamede gösterilen eylemle sınırlı olduğunun belirtilmiş olması karşısında, sanık ... hakkında düzenlenen iddianamelerin içeriğine göre katılan ...ye yönelik mala zarar verme eylemi ile ilgili sanık ... hakkında açılmış bir dava olmadığı anlaşılmakla; anılan suçtan dava açılması sağlanmadan, sanık ... hakkında yazılı şekilde mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü kurulması nedeniyle 2 no'lu kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (BALIKESİR) 3. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 14/12/2011 tarihli ve 2009/225 Esas - 2011/604 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 04/04/2022 tarihinde oy birliğiyle verildi.