Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23073 Esas 2022/6546 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan 05/11/2009 tarihli hükme yönelik temyiz incelemesinde:
Sanığın 08/11/2010 ve 31/01/2011 tarihli dilekçelerinde temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılmasına, eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay'ın ilgili dairesine ait olmasına göre, mahkemenin 01/12/2010 ve 16/02/2011 tarihli ek kararlarının yok hükmünde bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
UYAP'tan yapılan incelemede, karar tarihinde Bursa E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu'nda tutuklu olarak bulunduğuna dair kaydın bulunması nedeniyle SEGBİS aracılığı ile hazır edildiği anlaşılan sanığın, yüzüne karşı verilen 05/11/2009 tarihli hükmün yasa yolu bildiriminde 5271 sayılı CMK'nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle yanıltılması nedeniyle, 08/11/2010 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımının, karar tarihi olan 05/11/2009 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
2) Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan 21/03/2013 tarihli hükme yönelik temyiz incelemesinde :
Karar tarihinde Bursa E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığa yokluğunda verilen kararın yasa yolu bildiriminde, 5271 sayılı CMK'nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle sanığın yanıltıldığı ve cezaevinde yapılan tebliğ esnasında, sanığa tebliğ edilen karar içeriği “Okunup, anlatılmak” suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunması karşısında; cezaevi idaresince sanık hakkında düzenlenen 01/04/2013 günlü tebligat belgesi içeriğine göre, tebliğ işleminin CMK'nın 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olmadığının anlaşılması karşısında, hükmün tebliği işlemi geçersiz olduğundan, sanığın 18/06/2021 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek temyiz isteminin süreden reddine ilişkin 27.09.2021 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 03/12/2009 tarihi itibariyle duran zaman aşımının kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 26/01/2010 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 116/2 ve 119/1-c maddelerinde düzenlenen işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımının, 1 ay 24 gün olan durma süresinin de eklenmesine rağmen, karar tarihi olan 21/03/2013 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 04/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.