Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 51/1-3-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Daha önce alkollü araç kullandığından bahisle sürücü belgesi geçici süreyle geri alınmış olan sanık, idaresindeki kapalı kasa kamyonet ile, yanında arkadaşları da olduğu halde, birlikte farklı yerlerde eğlendikleri ve alkol aldıkları gecenin ardından sabah saat 08:00 sıralarında dönüşe geçtikleri, kolluk ihbar tutanaklarından da anlaşıldığı üzere (aracın iki kapısı açık, araç içindekiler bellerinen dışarıya sarkık, kamyonların önüne kırarak, seyir halindeki otobüse elleriyle dayanarak, motosikletliyi sıkıştırarak) tehlikeli şekilde ve her iki sürgülü kapı da açık vaziyette hızla seyrine devam ettiği sırada, araç içinde çalan müzikle oynayan alkollü arkadaşının ara ara açık sürgülü kapıdan dışarıya sarkarak oynamaya devam ettiği, buna rağmen sanığın mevcut hızıyla ve tehlikeli şekilde seyrini sürdürdüğü, olay mahalli tek yönlü bölünmüş 6,5 metre genişliğinde, meskun mahal dışındaki yol bölümünde ilerledikleri sırada açık kapıdan dışarıya sarkarak oynayan alkollü arkadaşının dengesini kaybederek düşmesi ve ardından 38 metre savrularak ölümü ile sonuçlanan olaydan yaklaşık 3 saat 40 dakika sonra yapılan kan tahliline göre 96,8 promil alkollü olduğu tespit edilen, ve bu şekilde seyrine devam ederek eşit kusurlu olduğu anlaşılan sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, yazılı şekilde ceza tayin edilmesi ve sanığın alkol seviyesi ve seyir biçimi de dikkate alınarak bilinçli taksirin koşulları oluşmasına rağmen temel cezada TCK"nın 22/3. maddesi gereğince arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye ve kusura ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK"nın 51/4-a maddesinde denetim süresi içerisinde ancak bir meslek sahibi olmayan hükümlünün bu amaçla bir eğitim programına devam etmesinin öngörüldüğü gözetilmeksizin netice olarak 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedilip cezası ertelenen ve hakkında iki yıl denetim süresi belirlenen kaynak işi ile uğraşan sanık hakkında, denetim süresi içinde trafik güvenliği ile ilgili bir eğitim programına dört ay süreyle devamına karar verilmesi,
2-Hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 51/7-8. maddesi uyarınca denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezanın kısmen veya tamamen infazına karar verileceğinin ve denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi,
3-Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin TCK’nın 63. maddesi uyarınca tayin olunan cezadan mahsubuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 6. bendinin çıkartılarak yerine “Sanığın, TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ihtarına ve TCK"nın 51/8. maddesi gereğince denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılmasına” şeklindeki bendin getirilmesi ve hüküm fıkrasına "Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin TCK’nın 63. maddesi uyarınca tayin olunan cezasından mahsubuna” bendinin eklenmesi suretiyle, eleştirilen hususlar dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.