3. Ceza Dairesi Esas No: 2020/13116 Karar No: 2020/19505 Karar Tarihi: 17.12.2020
Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/13116 Esas 2020/19505 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kasten yaralama suçundan sanık hakkında mahkumiyet kararı verildiği ancak, sanığın önceden tehdit suçundan da mahkum olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, tekerrüre esas alınan suçların da uzlaşma kapsamına alındığı anlatılmış ve bu durumda sanık hakkında uzlaşma işlemi yapılıp yapılmadığı sorulmuştur. Uzlaşmanın sağlanması halinde bu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı belirtilmiştir ancak, adli sicil kaydında başka tekerrüre esas hüküm olup olmadığının tespiti yapılacak ve sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı belirlenecektir. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 2. ve 7. maddeleri ile 58. maddesi detaylı bir şekilde anlatılmıştır. Ayrıca 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi de uzlaşma hükümleri konusunda bilgi vermektedir.
(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/13116 E. , 2020/19505 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten yaralama HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine ancak; Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ...Asliye Ceza Mahkemesinin 24.09.2013 tarihli 2012/319 Esas, 2013/632 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. maddesinde düzenlenen tehdit cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçların da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığının mahkemesinden sorularak, uzlaşmanın sağlanması halinde bu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas hüküm olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.