MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı vekili, müvekkilinin 14 parsel sayılı taşınmazın paydaşı olduğunu ,parselin genel yola çıkma amacı ile yolu bulunmadığını, davalıya ait aynı parselde yer alan taşınmazdan en kısa en az gider ile genel yola ulaşmanın mümkün olduğunu açıklayarak, aynı yerde ve parselde hisseli bulunan 14 numaralı parselden bedel karşılığı geçiş irtifakı tesisine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, paydaşların paylı mülkiyete konu taşınmaz için geçit hakkı tesisi talep edemeyecekleri belirtilerek davaya re’sen elatmanın önlenmesi davası olarak devam edilip davanın kabulü ile davalı ...’ın elatmasının önlenmesine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, Türk Medeni Kanunu"nun 747. maddesine dayanılarak geçit hakkı tesisi istemine ilişkindir.
Davalı ... vekilinin temyiz itirazlarına gelince; HMK"nin 26/1.maddesi; "Hakim, tarafların talep sonuçları ile bağlıdır, ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre talep sonucundan daha azına karar verebilir." hükmünü içermektedir. Davacı vekili dava dilekçesinde açıkça geçit irtifakına karar verilmesini talep etmiş olup dava tümden ıslah da edilmemiştir.Bu durumda mahkemece taleple bağlılık kuralı gözetilerek davacının geçit hakkı talebi ile ilgili hüküm kurulması gerekmektedir. Ne var ki; Çekişme konusu 14 parselde davacı ve davalı paydaştır. Paylı mülkiyet konusu taşınmazda paydaşlar taşınmazın tamamında payları oranında hak sahibi olduklarından birbirlerinden geçit hakkı talep edemezler. Öte yandan; taraflar arasında özel bir parselasyon planın da bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca; Mahkemece talebin geçit hakkı tesisine ilişkin olduğu dikkate alınarak, yukarıda yazılı açıklamalar doğrultusunda bir hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde talep dışında hüküm kurulması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle tarafların temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HUMK"un 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna, 29,20 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 15,20 TL"nin temyiz eden davacıdan alınmasına ve peşin harcın da istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 05.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.