Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1821 Esas 2022/6520 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemenin 28.01.2016 tarihli kararında tekerrür hükümlerine yer verilmediği, ancak 29.02.2016 tarihli ek karar ile sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verildiğini; ancak hükümden sonra ek karar ile sanık hakkında tekerrür uygulanmasına karara verilemeyeceği ve Tavşanlı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/02.2016 tarihli ve 2014/229 Esas - 2016/45 Karar sayılı ek kararının hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
3213 sayılı Maden Kanunu'nun 12/5. maddesinde yer alan “Ruhsatı olmadan veya başkasına ait ruhsat alanı içerisinde üretim yapıldığının tespiti hâlinde faaliyetler durdurularak üretilen madene mülki idare tarafından el konulur. Bu fiili işleyenlere, ödenmesi gereken Devlet hakkına ilaveten bu fıkra kapsamında üretilmiş olup el konulan ve/veya el konulma imkânı ortadan kalkmış olan tüm madenin ocak başı satış bedelinin beş katı tutarında idari para cezası uygulanır. Üretim hakkı olmayan madenin üretiminin yapıldığının tespiti hâlinde faaliyetler durdurularak üretilen madene mülki idare amirliklerince el konulur. Bu fiili işleyen kişilere, ödenmesi gereken Devlet hakkına ilaveten bu fıkra kapsamında üretilmiş olup el konulan ve/veya el konulma imkânı ortadan kalkmış olan tüm madenin, ocak başı satış bedelinin beş katı tutarında idari para cezası uygulanır. El konulan madenler, mülki idare amirliklerince satılarak bedeli büyükşehir belediyesi olan illerde yatırım izleme ve koordinasyon başkanlığı, diğer illerde il özel idaresi hesabına aktarılır. Bu fıkranın ihlalinin tekrarı hâlinde madenin ocak başı satış bedelinin on katı tutarında idari para cezası uygulanır” şeklindeki düzenlemenin, ruhsatsız maden çıkarma kapsamında olduğu, ancak somut olayda sanığın Garp Linyit İşletmesi Müessesesi Müdürlüğü'ne ait alandan, yine ilgili kurum tarafından çıkarılmış suça konu kömürleri çaldığının anlaşılması karşısında; tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın Garp Linyit İşletmesi Müessesesi Müdürlüğü'ne ait alandan suça konu kömürleri çaldığı anlaşılmakla eyleminin TCK'nın 142/1-a maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 04.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.