Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/3740 Esas 2014/4365 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3740
Karar No: 2014/4365

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/3740 Esas 2014/4365 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçu nedeniyle sanığı mahkum etti. Temyiz incelemesi sonucunda suçun sanık tarafından işlendiğinde ve mahkumiyette bir usul veya yasa ihlali olmadığına karar verildi. Ancak, TCK'nın 53. maddesinin 2. fıkrası gereği, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sanığın bazı haklardan yoksun kılınması uygulanacakken, yazılı biçimde yanlış uygulandığı belirtildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve TCK'nın 53. maddesi açıklandıktan sonra, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hüküm düzeltilerek onandı.
TCK'nın 53. maddesi, hapis cezasını tamamlamadan önce sanığın bazı haklardan yoksun bırakılmasını öngörür ve bazı velayet haklarının kullanımını kısıtlayabilir.

13. Ceza Dairesi 2013/3740 E. , 2014/4365 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK’nun 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına, karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.