MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan kamu davası açılmış olmasına rağmen bu suçtan herhangi bir hüküm kurulmadığı tespit edilmekle, bu suçtan zamanaşımı süresi içerisinde mahallinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında 2012 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde:
1- 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi uyarınca dava şartı olan vergi dairesi başkanlığı mütalasının, sanık hakkında "2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçuna ilişkin olduğu; mütalanın dayanağı olan vergi suçu raporu ve eklerinin ise "2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ve kullanma" suçlarına ilişkin olup Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığı‘nın 03.06.2013 tarih ve 2013/6626 Esas sayılı iddianamesi ile “2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ve kullanma” suçlarından kamu davası açıldığı, hükmün ise sahte fatura kullanma suçundan kurulduğu, ancak 2012 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan usulüne uygun olarak verilmiş mütalaa bulunmadığı anlaşıldığından; vergi dairesi başkanlığından sanık hakkında "2012 takvim yıllarında sahte fatura kullanma" suçundan mütala verilip verilmeyeceğinin sorulması, sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken; dava şartı olan mütalaa alınmadan "2012 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçundan hüküm kurulması,

2- 2012 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan mütalaa verildiği takdirde ise;
Sanığın suça konu olan faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını savunması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından; suça konu olan faturaları düzenleyen mükellefler hakkında düzenlenmiş vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilmesi, aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması, faturaları düzenleyen şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kime verdiklerinin, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması, gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturayı düzenleyen şirket ve kişilere ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin; faturaları kullanana ait yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi, daha sonra, faturaları düzenleyen şirketler ve kişiler ile sanığın ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.