Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/4621 Esas 2020/5264 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4621
Karar No: 2020/5264
Karar Tarihi: 07.10.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/4621 Esas 2020/5264 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir tarlada traktörün devrilmesi sonucu hayatını kaybeden kişinin eşi tarafından açılmıştır. Davacı, traktörün zorunlu trafik sigortası bulunmadığı için Güvence Hesabının destekten yoksun kalma tazminatı bakımından sorumlu olduğunu iddia etmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vererek davalıdan 122.248,93 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacıya verilmesine hükmetmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi, davalının istinaf başvurusunu reddetmiştir. Dosyayı inceleyen Yargıtay, Bölge Adliye Mahkemesinin kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle onamıştır. Kararda, HMK'nın 355 vd. maddeleri ve 371. maddesi de dikkate alınmıştır. Kanun maddeleri, kararın hukuki dayanağını ve nasıl değerlendirildiğini açıklamaktadır.

17. Hukuk Dairesi 2019/4621 E. , 2020/5264 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Elbistan 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkilinin eşi ... 17.05.2015 tarihinde tarlasında çalışmakta iken traktörün devrilmesi sonucu traktörün altında kalmak suretiyle hayatını kaybettiğini, müvekkilinin müteveffanın desteğinden yoksun kaldığını, traktörün zorunlu trafik sigortası bulunmadığını, dolayısıyla Güvence Hesabının destekten yoksun kalma tazminatı bakımından sorumlu olduğunu, müvekkilinin eşinin tam kusurlu olması halinin dahi geride kalan eşin destekten yoksun kalmış 3. kişi konumunda olduğunu, hiçbir gelirinin bulunmadığını, dolayısıyla tazminat hakkı doğduğunu, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Talebini 290.000,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulü ile 122.248,93 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi’nce, tüm dosya kapsamına göre, davalı tarafça yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda, Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nun 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nun 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 6.262,82 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 07/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.