20. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/2762 Karar No: 2015/12861 Karar Tarihi: 17.12.2015
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/2762 Esas 2015/12861 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2015/2762 E. , 2015/12861 K. "İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN MAHKEMESİ : Maçka Kadastro Mahkemesi TARİHİ : 23/05/2014 NUMARASI : 2007/1250-2014/89 DAVACI : Orman Yönetimi DAVALILAR : E.. Ş.. mirasçıları A.. Ş.. ve Ark.
Taraflar arasındaki kadastro tespitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında Trabzon ili, Maçka ilçesi, Sevinç Köyü 130 ada 108 parsel sayılı 1.073,59 m2 yüzölçümlü taşınmaz, çayır vasfıyla 23.01.1985 tarih ve 50 sıra numaralı, 19.02.1964 tarih ve 31 sıra nolu ve 05.09.1963 tarih ve 3 sıra nolu tapu kayıtlarına dayanılarak ölü E.. Ş.. adına tespit edilmiştir. Davacı Orman Yönetimi, çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece, davanın reddine ve dava konusu parselin tespit gibi davalı adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir. Dava, kadastro tespitine itiraza ilişkindir. Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükmüne göre yapılmış, çekişmeli parsel orman alanı dışında bırakılmıştır. Mahkemece verilen karar usûl ve kanuna aykırıdır. Çekişmeli taşınmaza komşu ve yakın komşu 130 ada 82, 83, 84, 105, 107, 110, 113 ve 136 sayılı parsellerin tamamının ve 130 ada 114 sayılı parselin (A) harfi ile gösterilen kısmının hükmen orman niteliği ile Hazine adına tesciline karar verilerek kesinleştikleri ve dayanak tapu kayıtlarının 130 ada 78, 79, 80 ve 81 parsel sayılı taşınmazlara miktarından fazla yüzölçümünü kapsayacak şekilde uygulandığı anlaşıldığından davanın kabulüne karar vermek gerekirken reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 17/12/2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.