Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/5976 Esas 2014/4343 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5976
Karar No: 2014/4343
Karar Tarihi: 13.02.2014

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/5976 Esas 2014/4343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme hırsızlık ve mala zarar verme suçundan sanığın mahkum edildiğini ve cezasının tür ve miktarına göre temyize açık olmadığını belirtmiştir. Sanık müdafiinin temyiz talebi reddedilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında kurulan hükümlerin geçerli ve elverişli kanıtlara dayandığı ve hakimin takdirine uygun olduğu belirtilerek, karar onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesiyle değişik 1412 sayılı CMUK’un 305/1.maddesi: Hüküm tarihine göre temyizi olanaklı olmayan cezalar
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi: Temyiz hakkının kısıtlanması
- 1412 sayılı CMUK'un 317.maddesi: Temyize uygun olan kararlara verilen cevapların reddi.

13. Ceza Dairesi 2013/5976 E. , 2014/4343 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre; 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesiyle değişik 1412 sayılı CMUK’un 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi olanaklı olmadığından sanık ... müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317.maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından, sanık ... hakkında da hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafii ve sanık ...’ın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 13.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.