Hırsızlık - hırsızlık malı kabul etmek - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/3279 Esas 2014/4333 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3279
Karar No: 2014/4333
Karar Tarihi: 13.02.2014

Hırsızlık - hırsızlık malı kabul etmek - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/3279 Esas 2014/4333 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında hırsızlık ve hırsızlık malı kabul etmek suçlarından mahkumiyet kararı verildiği belirtilen bu kararda, sanıkların tekerrüre esas hükümlülükleri bulunduğu ve 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmadığından bahsediliyor. Sanık ...'ın kilitli bulunan otodaki giyim eşyalarını çaldığı anlaşıldığından, suçun 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi yerine aynı yasanın 142/1-e maddesiyle nitelendirildiği söyleniyor. Yargılama giderlerinin sanıkların paylarına düşen oranda ayrı ayrı alınması gerektiği halde müteselsilen tahsil edildiği belirtiliyor ve bu nedenle hüküm bozulmaktadır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58, 142/1-b ve 142/1-e maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2013/3279 E. , 2014/4333 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, hırsızlık malı kabul etmek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tekerrüre esas hükümlülükleri bulunan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından ve sanık ..."nun kilitli bulunan otodaki giyim eşyalarını çaldığı anlaşıldığından eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi yerine aynı yasanın 142/1-e maddesiyle hüküm kurulması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık ... tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, sanık ... tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yapılan yargılama giderlerinin, sanıkların payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken müteselsilen tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin müteselsilen tahsiline ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "yargılama giderlerinin sanıkların paylarına düşen oranda ayrı ayrı alınmasına" sözcüklerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.