Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11225 Esas 2021/4850 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
104 promil alkollü olduğu tespit edilen sanık idaresindeki araçla yerleşim yeri içinde, iki yönlü, hız limitinin 50 km/s olduğu, düz, eğimsiz, aydınlatmalı yolda, alacakaranlık vakti seyir halindeyken; dört yönlü kontrolsüz kavşağa geldiğinde, seyir istikametine göre solundan gelerek düz devam etmekte olan sürücünün idaresindeki araçla çarpışması şeklinde meydana gelen ve sanığın tali kusurlu olarak iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Kaza anında 104 promil alkollü olan sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması;
Kanuna aykırı olup; sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 14/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.