Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8686 Esas 2020/1494 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki şikayetin yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı şikayetin kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde şikayet olunan vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Şikayetçi vekili, Sakarya 1. İcra Müdürlüğünün 2014/7025 Esas sayılı takip dosyasından tanzim edilen 15.12.2015 tarihli sıra cetvelinde, şikayetçiye ait MTV alacağının rüçhanlı olmadığından bahisle dağıtım dışı bırakılmasının usul ve yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek, sıra cetvelinin iptaline karar verilmesini talep ve şikayet etmiştir.
Şikayet olunan vekili, şikayet olunan takibinin yediemin alacağından kaynaklandığını ve İİK"nın 138/2 maddesi gereğince tüm alacaklıları alakadar eden masraflardan olduğunu savunarak, şikayetin reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, motorlu taşıtlar vergisinin aracın aynından kaynaklanması nedeniyle rüçhanlı olarak sıra cetveline kaydedilmesi ve rehinli alacaklardan da önce tahsil edilmesi gerektiği belirtilerek, şikayetin kabulü ile sıra cetvelinin iptaline karar verilmiştir.
Kararı, şikayet olunan vekili temyiz etmiştir.
4949 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu 2004 sayılı İcra İflas Kanunu"nun (İİK) 363. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 4949 sayılı Kanun’un 102. maddesiyle İİK’na eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında temyiz tarihi olan 2016 yılı için 6.310,00 TL’dir.
Şikayet olunanın, şikayetin reddi halinde faydalanacağı alacak miktarı ve paylaşıma konu para 4.800,00 TL olduğundan, karar tarihi itibariyle hüküm kesin niteliktedir. Bu sebeplerle kararı temyiz eden şikâyet olunan vekilinin temyiz istemi İİK"nın değişik 365/son madde hükmü gereğince reddedilmelidir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle şikayet olunan vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.