Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/2451 Esas 2014/4318 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2451
Karar No: 2014/4318
Karar Tarihi: 13.02.2014

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/2451 Esas 2014/4318 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Afyonkarahisar 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanık S.M.'nin hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarını işlediği kabul edilmiştir. Ancak, diğer sanıkların suçun işlenmesine dair yeterli delil olmadığı için mahkumiyetlerine karar verilmemiştir. Ayrıca, bazı kanun maddelerinin yanlış uygulanması ve mahkeme masraflarının eşit olarak dağıtılmaması nedeniyle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 182/1, 326/2; 5237 sayılı TCK'nın 61. ve 62. maddeleri.
13. Ceza Dairesi         2013/2451 E.  ,  2014/4318 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 6 - 2011/124985
    MAHKEMESİ : Afyonkarahisar 1. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 07/12/2010
    NUMARASI : 2010/63 (E) ve 2010/463 (K)
    SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Hüküm tarihi itibariyle mala zarar verme suçundan kurulan hükmün de temyize tabi olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanık S.. M.. tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Karar tarihinde sanıklardan A.. E.."ın 18 yaşını bitirmiş olmasına karşın duruşma kapalı yapılarak 5271 sayılı CMK"nın 182/1 maddesine aykırılık meydana getirilmesi,
    2-Sanık S.. M.."nin atfı cürüm niteliğindeki soyut iddiaları dışında sanıklar A.. E.. ve N.. B.."nın suçu işlediğine dair mahkumiyetlerine yeter kesin ve inandırıcı deliller karar yerinde gösterilmeden yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi;
    3-Sanık A.. E.. hakkında uygulama yapılırken 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesine aykırı olarak aynı Yasanın 62. maddesinin 31/3. maddesinden önce uygulanması,
    4-Sanıklar hakkında ortak yapılan yargılama giderlerinin eşit olarak alınmasına karar verilmeyerek, 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar A.. E.. ve N.. B.. müdafiileri ile sanık S.. M.."nin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.