MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı davacı idare ile bir kısım davalılar vekillerinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 5. Hukuk Dairesince istinaf isteminin kısmen kabulü ile HMK"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi davacı idare ile bir kısım davalılar vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı idare ve bir kısım davalılar vekili tarafından yapılan istinaf başvurularının kısmen kabulü ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince HMK"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına dair verilen karar, davacı idare ve bir kısım davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre;tarım arazisi niteliğindeki İstanbul ili Pendik ilçesi Emirli Köyü 1115 ve 772 parsel sayılı taşınmazların zeminlerinin 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-f maddesi uyarınca olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net geliri üzerinden bilimsel yolla değerinin tespit edilmesine; üzerinde bulunan ve taşınmaz mala bahçe niteliği vermeyen ağaçlara ise maktuen değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle bir kısım davalılar vekilinin tüm, davacı idare vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
Tespit edilen bedele dava tarihinden itibaren dört ay sonraki tarihten karar tarihine kadar faiz yürütülmesine ve faizi ile birlikte fazla bloke edilen 303.291,65 TL"nin iadesine karar verilmesi gerekirken hükmedilen bedelin nemaları ile ödenmesine hükmedilmesi ile yetinilmesi ve iade edilecek bedelin hükümde eksik gösterilmesi,
Doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi kararının hüküm fıkrasının B)1 bendinden (183.937,31) rakamlarının çıkarılmasına, yerine (303.291,65) rakamlarının yazılmasına, aynı bentte (ÖDENMESİNE) kelimesinden sonra gelmek üzere(Hükmedilen bedele 14/03/2015 tarihinden ilk derece mahkemesinin karar tarihi olan 25/01/2017"ye kadar yasal faiz yürütülmesine) cümlesinin yazılmasına,
Hükmün böylece HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, davacı idareden peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve davalıdan peşin alınan temyiz harcı ile tarafların temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 12/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.