MAHKEMESİ : Mersin 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/02/2013
NUMARASI : 2005/794-2013/46

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 1.6.1984-20.10.1992 tarihleri arasında (dava dışı işyerlerinde 1985/2,3. dönem 140 gün ve 1986/3. dönem 60 gün geçen çalışmaları dışlanmak sureti ile) kesintisiz geçen ve Kuruma bildirilmeyen sürelerin tespitini talep etmiştir.
Mahkemece, ilamda belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmişse de, yanılgılı değerlendirme ile varılan sonuç hatalı olmuştur.
Davacının hizmet tespitine ilişkin istemi dinlenen bazı tanıkların, davacının 1985, 1986 yılları için kesintisiz çalıştığı yönünde beyanda bulundukları ancak farklı işyerinden kısmi bildiriminin olduğu, bu nedenle bu beyanlara itibar edilemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmişse de, dosya içerisindeki bilgi ve belgelere göre davacının 1984-1992 yılları arasında davalı işyerinde geçen çalışmaları kısmen bildirilmiş olup, bordro tanıklarının beyanlarından davacının dava dışı işyerinde geçen çalışmaları dışında çalışmasının kesintisiz olduğu, kaldı ki dava dışı işyerinin de aynı nitelikte pavyon işyeri olup, davacının garson olarak çalıştığı sabit olup, bordro ve komşu işyeri tanıklarından beyanlarından çalışmanın kesintisiz olduğu anlaşılmış olup, sırf kısa süreli dava dışı işyerinde geçen çalışmaları nedeni ile yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın davanın kabulü yerine yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
17.4.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.