13. Ceza Dairesi Esas No: 2013/2456 Karar No: 2014/4309 Karar Tarihi: 13.02.2014
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/2456 Esas 2014/4309 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık K.G. hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçundan mahkum edilmiştir. Ancak Yargıtay 13. Ceza Dairesi, 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesinin uygulanma şartlarının oluşmadığına dair tespitler yaparak, mahkumiyet kararını bozmuştur. Ayrıca, sanığın suçu işlediği konusunda yeterli ve kesin deliller sunulmadan mahkumiyet kararı verildiği, iddianamede sanık hakkında istenen kanun maddesinin yanlış uygulandığı ve sanığın tabancaların farklı kişilere ait olduğunu bildiğine dair delillerin gösterilmediği tespit edilmiştir. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 43. ve 142/1-b maddeleri kararda yer almaktadır.
13. Ceza Dairesi 2013/2456 E. , 2014/4309 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 6 - 2011/125551 MAHKEMESİ : Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 16/07/2010 NUMARASI : 2009/475 (E) ve 2010/643 (K) SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Olayda 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinin uygulanma şartları bulunmadığının anlaşılması karşısında; tebliğnamedeki düşünceye bu yönüyle iştirak edilmemiştir. Sanığın suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeter kesin ve inandırıcı deliller karar yerinde gösterilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi; Kabule göre de; 1-İddianamede sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinin 1 kez uygulanması istendiği halde, mahkemece ek savunma verilip anılan maddenin 2 kez uygulanmasına karar verilmesi, 2-Sanığın tabancaların farklı kişilere ait olduğunu bildiğine dair deliller karar yerinde gösterilmeden, iki ayrı suç olarak kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanık K.. G.."in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye netice itibariyle uygun olarak BOZULMASINA, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.