Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/21245 Esas 2015/8011 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4,53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde, sanığın sevk ve idaresindeki tanker ile meskun mahalde gündüz vakti seyir halindeyken kırımızı ışıkta duran müştekilerin içinde bulunduğu araca arkadan çarpmak suretiyle mağdurlar .. ve ... basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmalarına neden olduğu olayda, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak, sanığın tam kusurlu olduğunun tespit edildiğinin belirtilmesi karşısında; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, mahkumiyet kararının kanuna aykırı olduğuna, rahatsızlığı nedeni ile kazanın meydana geldiğine ,kusuru bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 12/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.