MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi



Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Kararın sanığın yokluğunda verildiği, gerekçeli kararın doğrudan sanığın ifadesindeki adresine çıkartıldığı ve muhtara bırakılarak Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği, sanığın 23.05.2016 tarihinde temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmakla; gerekçeli kararın sanığa Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre usulüne uygun şekilde tebliğ edilmediği, öğrenme tarihinin temyiz tarihi olarak kabulü gerektiğinden sanığın süresinde temyiz talebinde bulunduğu kabul edilmiştir.
1) Sanığın cezasından, "ilk haksız hareketin hangi taraftan kaynaklandığı kesin olarak tespit edilemediğinden" şeklindeki gerekçe ile 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirim uygulanması gerekirken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen cezada orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde, (1/2) oranında indirim uygulanması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.