Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4214 Esas 2019/2262 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4214
Karar No: 2019/2262
Karar Tarihi: 08.04.2019

Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4214 Esas 2019/2262 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir dükkan sahibine yapmış olduğu tadilat masrafları için 6.000 TL istediği ancak verilmediği takdirde evini yakıp karısını ve çocuğunu öldüreceği şeklinde tehditlerde bulunduğu, ayrıca dükkan sahibine önceden camları kırıp, sonra da bunun bir ihtar olduğunu belirttiği görülmüştür. Mahkeme, sanığın tehdit suçundan suçlu olduğuna hükmetmiş ancak, dava dosyasındaki delillerin yağma suçunu oluşturup oluşturmadığı hakkında bir belirti olmadığı için, dosyanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi gerektiği belirtilerek, yerel mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 150/1. Maddesi (tehdit suçu)
- 5237 sayılı TCK'nin 149. Maddesi (yağma suçu)
6. Ceza Dairesi         2016/4214 E.  ,  2019/2262 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Tehdit
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 27/04/2016 tarihli görevsizlik kararı ile dosya Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Sanık ... hakkında yakınan ..."a yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
    08.02.2011 tarihli iddianame anlatımına göre, olay tarihinden bir süre önce yakınanın dükkanında yaptığı tadilat masrafları için 6.000 TL isteyen sanığın, 09.10.2009 tarihinde ve öncesinde müştekiyi, “ .. bana daha 6.000 TL vereceksin yoksa senin karını ve çocuğunu öldürürüm, bu evini de yakarım” diyerek tehdit ettiği ayrıca, 04.10.2009 günü dükkanının camları kırılan yakınanı cep telefonundan arayan sanığın, camları kendisinin kırdığını, bunun bir ihtar olduğunu söylediğinin ileri sürülmesi karşısında, eylemin yağma ve/veya yağmada “Daha az cezayı gerektiren hal” başlıklı 5237 sayılı TCK"nin 150/1. maddesindeki suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son (5271 sayılı CMK 307) maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 08.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.