Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/16394 Esas 2016/18553 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ile kötüniyet tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ... nezdinde 14.06.2007 tarihinde işçi olarak çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin 13.01.2012 tarihinde feshedildiğini belirterek kıdem, ihbar, kötüniyet tazminatları ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, zamanaşımı def"inde bulunmuş, davacının, iş sözleşmesini fesheden Ltd. Şti."ne bağlı olarak çalıştığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı taraf, usulüne uygun ihtaratlı çağrı kağıdı tebliğine rağmen davaya cevap vermemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen .... tarih ...... esas ..../.... karar sayılı karar, Dairemizin ...... tarih ..../..... esas ..../.... karar sayılı ilamı ile bozulmakla, bozma ilamına uyma kararı doğrultusunda yeniden yapılan yargılama neticesinde mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... Başkanlığının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dairemizce, iş sözleşmesinin feshinde ödenmesi gereken yıllık izin ücreti, geniş anlamda ücret içinde değerlendirilmemiş ve 4857 sayılı İş Kanunu"nun 34. maddesinde sözü edilen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilemeyeceği kabul edilmiştir. O halde, yıllık izin ücreti için uygulanması gereken faiz, kanuni faiz olmalıdır.
Somut olayda hüküm altına alınan yıllık izin ücretine kanuni yerine mevduat faizi yürütülmesi hatalı olmuştur. Bu husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının (3) nolu bendinde yazılı olan “en yüksek banka mevduat faiz” sözcüklerinin çıkarılarak yerine, “kanuni faiz” yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.06.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.